- μυθογραφία
- Αρχαίο λόγιο φιλολογικό είδος, το οποίο ασχολείται με τους μύθους και αναπτύχθηκε στην ελληνιστική εποχή για φιλολογικούς σκοπούς. Η μ. διακρίνεται από τη λογοτεχνία και την ποίηση μυθολογικού περιεχομένου, από τα φιλοσοφικά και θεολογικά έργα που βασίζονται σε μύθους, καθώς και από την ιστοριογραφία, η οποία, ειδικά στην περίπτωση της ιστορίας μεμονωμένων πόλεων, περιλαμβάνει συχνά μυθολογικές παραδόσεις που αναφέρονται στους πρώτους καιρούς. Η μ. γεννήθηκε κυρίως ως βοήθημα εξηγητικό της αρχαίας ποίησης: το πρώτο δείγμα που γνωρίζουμε είναι το έργο Τραγωδούμενα του μαθητή του Ισοκράτη Ασκληπιάδου από την Τράγιλο, ο οποίος συγκέντρωσε τους μύθους που επεξεργάστηκαν οι τραγικοί ποιητές· το ίδιο έκανε ο Δικαίαρχος για τους μύθους που περιλαμβάνονται στα έργα του Σοφοκλή και του Ευριπίδη (Υποθέσεις των Ευριπίδου και Σοφοκλέους μύθων), και ο Γλαύκος για εκείνους που χρησιμοποίησε ο Αισχύλος (Περί Αισχύλου μύθων). Πολύ γρήγορα όμως τα έργα αυτά απέκτησαν εγκυκλοπαιδική μορφή, επιζητώντας να εκθέσουν ολόκληρη την ελληνική μυθολογική κληρονομιά: ένα τέτοιο έργο ήταν το Περί θεών του Αθηναίου Απολλόδωρου, του οποίου σώζονται αποσπάσματα, και αργότερα ο Κύκλος ιστορικός του Διονυσίου του Σαμίου (2ος αι. π.Χ.). Αυτή είναι η παράδοση που συνεχίζεται κατόπιν με τον Θεόπομπο τον Κνίδιο, τον Ψευδο-Απολλόδωρο και στα λατινικά με τους Μύθους (Fabulae) που αποδίδονται στον Υγίνο (1ος αι. μ.Χ.), έως τον Φουλγέντιο και τους τρεις μυθογράφους του Βατικανού. Ενώ όμως οι πρώτοι μυθογράφοι ανέτρεχαν στα κείμενα των παλιών ποιητών και, όχι σπάνια, στις τοπικές παραδόσεις και στις ιερατικές αφηγήσεις, η νεώτερη μ. αντλούσε κυρίως από τις αρχαιότερες μυθογραφικές εγκυκλοπαίδειες, καταντώντας έτσι ολοένα και πιο σχηματική. Εκτός από τα έργα εγκυκλοπαιδικού χαρακτήρα και εκείνα που περιορίζονταν στο μυθικό υλικό ορισμένων αρχαίων συγγραφέων, υπήρχαν και έργα που καταπιάνονταν με ορισμένα είδη μύθων (μεταμορφώσεις, έρωτες μυθικών προσώπων) ή έργα που περιορίζονταν στους μύθους μιας ορισμένης περιοχής (ο Δείναρχος συγκέντρωσε τους κρητικούς μύθους, ο Μενεκλής τους μύθους της Δήλου). Τη μυθογραφική παραγωγή χρησιμοποίησαν αργότερα οι διάφοροι σχολιαστές αρχαίων συγγραφέων.
* * *η (Α μυθογραφία) [μυθογράφος]η τέχνη τής συγγραφής μύθων, η σύνθεση μύθωννεοελλ.συστηματική ασχολία με τη συλλογή και επιστημονική έρευνα μύθων.
Dictionary of Greek. 2013.